Net stonden de Daltons aan de deur... Of ze samen met C. naar de winkel mochten om chips te kopen... Zodat ze dat met z'n drieën op konden eten.
Ik twijfel twijfel twijfel...maar besluit toch nee te zeggen tegen de chips. Ze krijgen hier toch genoeg te eten... Ik heb net voor en fortuin aan boodschappen gehaald, waaronder ook chips. Ze komen toch niks te kort?
Toch begrijp ik heel goed wat ze willen en waarom. Ze willen samen met een vriend als grote jongens rondlopen. Innerlijk denk ik nog steeds: wat een onzin.. Is toch niet nodig.. Chips is ongezond... En met dit weer eet je toch liever een ijsje?
Voor mij zie ik twee stralende verwachtingsvolle koppies voor mee... Kan toch geen nee zeggen?
Dan schiet mij wat te binnen... Jongens jullie mogen wel Vrieslollies kopen uit de vriezer bij de jumbo.
Ze juichen: Yeah!! Vet!
Enige voorwaarde: gelijk naar huis komen zodat ik het restant in de vriezer kan leggen.
