Thoughts on Fire

Het was tijdens een mooie zomeravond op de camping, ergens in juli.
Ik had samen met de kinderen een kampvuur gehouden. Het was inmiddels al donker geworden, de kinderen lagen net op bed.
Manlief sliep die nacht thuis, omdat dat in verband met zijn werk gunstiger was. Ik had dus het rijk even helemaal alleen.

Mensen die mij een beetje kennen, weten dat ik spontaan pyromanische neigingen krijg als ik op de camping zit. Het is echt niks voor mij om na, zo'n avond met de kinderen, het vuur een stille dood te laten sterven.
Maar omdat het toch best wel een klus is om in je eentje vijf kinderen naar bed te werken, waren er nog maar weinig vlammen meer te zien. Eerlijk gezegd, dat prachtige kampvuur was nu niets meer dan een hoopje gloeiende kolen en half verbrand hout.
Dus, lekker toegevend aan de pyromaan in mij, draaide ik het half verbrande blok om, voegde nog wat vers hout toe, joeg er een fris windje door...en voilà...kampvuur all over again!

Ik blijf het bijzonder vinden, een vuur dat uit lijkt te zijn, kan binnen de kortste keren weer ontbranden....mits je er wel wat moeite voor doet.

Terwijl ik daar zo over na zat te denken, trof het mij dat God ons daarin een prachtig beeld heeft gegeven van de Gemeente!

Om een vuur te starten heb je nodig:

* Hout
* Brandversneller, olie oid
* een vlam of een vonk.

Om het vuur brandende te houden moet er aan een aantal 'voorwaarden' worden voldaan:

Er moet met enige regelmaat nieuw hout worden toegevoegd. Sommige stukken gaan langer mee dan andere. Maar doe je dit niet, dan zal het vuur op den duur van zelf doven. Als je een nieuw stuk hout toevoegt, dan zal het vuur vrij snel groter worden. Maar haal je dat nieuwe stuk weer weg, dan wordt het vuur direct weer lager en zal het  vuur van het nieuwe stuk hout al gauw weer doven. het enige dat achterblijft is een zwartgeblakerde plek.

Het hout dat in het vuur ligt, met name de grote dikke blokken, moeten regelmatig worden omgekeerd. Het deel dat niet dicht bij de vuurhaard ligt brandt niet of nauwelijks. Door het hout te keren draai je het koude deel naar de warmte toe en kan het blok volledig tot zijn recht komen. Door regelmatig keren worden alle zijden van blok ontstoken en komt het VUUR volledig tot uiting.

Daarentegen, als het hout niet op de juiste wijze wordt geplaatst, of te wild gedraaid of te ver uiteen, dan zal het vuur doven.

Lijkt het alsof het vuur gedoofd is? Don't panic!
Als je de smeulende stukken weer dicht tegen elkaar aan legt en er een flinke wind door laat waaien dan laait het vuur zo weer op. Maar denk erom!  De stukken hout moeten ieder afzonderlijk wel voldoende lucht toevoer hebben, anders zal de vlam toch weer verstikken!
Ook kan het helpen om nog bijvoorbeeld een aanmaakblokje (brandversneller) toe te voegen.

Opvallend is trouwens het volgende:

Hout dat doordrenkt is van olie brandt veel langer en veel feller. Als je de olie blijft aanvullen, dan lijkt het zelfs alsof het hout zelf nauwelijks verbrand!



Zo werkt het ook in de gemeente...daar waar het vuur van Gods liefde zo heerlijk warm brandt. Toch? ...maar net als met een kampvuur, als het alleen blijft bij vuur aansteken en er gebeurd verder niets,
dan zal het vuur toch weer uitgaan.
Wanneer ieder voor zichzelf leeft en er is geen verbinding, ook dan krijgt iedere vlam afzonderlijk het erg moeilijk.
Ook wanneer men vast blijft zitten in oude patronen, dan blijft de warmte alleen binnenin...en zal uiteindelijk het vuur uitgaan. Er is immers geen ruimte voor nieuw hout. Wanner men elkaar de ruimte geeft, is er ook ruimte voor God om met zijn Geest het vuur aan te wakkeren. (hm interessante gedachte, door elkaar de 'wet'voor te schrijven ontneem je God ruimte om te werken)

Maar het meest opvallend, zonder OLIE zal het vuur hoe dan ook , ooit een keer doven! Alleen met de voortdurende aanvoer van voldoende zuurstof en olie, is het mogelijk om de vlam eeuwig te laten branden.

Om het vuur in de gemeente brandende te houden moeten we dus niet vertrouwen op eigen inzicht, maar ons afhankelijk weten van de Heer, onze God en Vader! Hij die zijn Zoon zond, daarmee het vuur startte en het brandende houdt door Zijn Heilige Geest!