maandag 16 december 2019

Heerschappij

Want een Kind is ons geboren, een Zoon is ons gegeven, en de heerschappij rust op
Zijn schouder.
Jesaja 9:5 HSV


Vandaag tijdens een moment van rust en stilte werden mijn ogen geopend voor een best
belangrijk aspect in mijn leven.
De vraag die gesteld werd was: Welke lasten draag jij, en van wie zijn die lasten echt?


De laatste tijd heb ik veel last van mijn schouders. Stijve spieren, mijn schouders hangen
naar voren en het lukt maar mondjesmaat om bewust mijn schouders recht te maken...
Vandaag hoorde ik iets wat ik stiekem al wist. Maar soms heb je het nodig om die dingen toch
ook weer te horen.
Mensen die een last op hun schouders dragen laten vaak hun schouders hangen. Ze gaan
letterlijk gebukt onder hun last.

Vroeger hoorde ik ook regelmatig mensen zeggen: Niet klagen, maar dragen en bidden
om Kracht.
Dat klinkt heel vroom, maar dat is het niet echt!

Als je heel gevoelig bent, dan zul je sneller opmerken wanneer iemand pijn heeft of als er geen
harmonie is in de groep. En je bent dan ook sneller geneigd om
die last op je nemen. En op zichzelf genomen is dat ook geen probleem. Sterker nog, het is ook
een opdracht die God ons geeft.
Draagt elkanders lasten, en vervult alzo de wet van Christus.
Galaten 6:2 HSV

Maar als je ondertussen ook nog de overtuiging hebt dat je al die zorgen die je met je mee zeult
niet met een ander moet delen,
dan gaat het fout.
Het is goed om dan te bedenken, voor welke lasten ben ik verantwoordelijk? En voor welke niet?

Lasten waar jij verantwoordelijk voor bent, zijn die dingen waar jij zelf echt iets aan veranderen
kunt.
Zo ben je niet verantwoordelijk voor het slechte humeur van je man, maar wel voor de manier
waarop jij er op reageert.
Maar ga jij proberen om het humeur van de ander te verbeteren, door je in allerlei bochten te
wringen en daarbij je zelf
uit het oog te verliezen...dan ben je bezig een last te dragen, die je eigenlijk niet hoeft te dragen
.
En dat kost vreselijk veel energie.


Als je ZO de pijn voelt en ZO de harmonie wil bewaren dat je andermans kruis ook op je neemt,
dan is het niet de vraag OF je het vol gaat houden, maar HOE LANG.

Wie steeds maar lasten draagt heeft ook tijd nodig om af en toe op adem te komen.
Maar door al die lasten op je eigen schouders te laden, ga je ook voorbij aan wat God zelf van
je vraagt!

Rom 12: 3Want door de genade 
Rom. 1:5die mij gegeven is, zeg ik ieder onder u Efez. 4:7niet hoger te denken dan hij moet denken, maar laat hij denken in bescheidenheid, naar de mate van geloof 1 Kor. 12:11; Efez. 4:7zoals God die aan ieder heeft toebedeeld.4Want 1 Kor. 12:27; Efez. 1:23; 4:16; 5:23; Kol. 1:24zoals wij in één lichaam vele leden hebben en de leden niet alle dezelfde functie hebben,5 1 Kor. 12:4; 2 Kor. 10:13; 1 Petr. 4:10zo zijn wij, hoewel velen, één lichaam in Christus, maar ieder afzonderlijk leden van elkaar.6En nu hebben wij 1 Kor. 12:4genadegaven, onderscheiden naar de genade die ons is gegeven:7hetzij 1 Kor. 12:10profetie, naar de mate van het geloof; hetzij 1 Petr. 4:10,11dienstbetoon, in het dienen; hetzij wie onderwijst, in het onderwijzen;8hetzij wie bemoedigt, in het bemoedigen; wie uitdeelt, Matt. 6:1,2,3in oprechtheid; wie leiding geeft, met inzet; wie zich over anderen ontfermt, Deut. 15:7; 2 Kor. 9:7met blijmoedigheid.

Verwacht niet meer van je zelf dan je verantwoorden kunt! Je kunt niet alles tegelijk en dat hoeft
ook neit!
God heeft ons als broeders en zusters aan elkaar gegeven, als leden van 1 lichaam.
Het is onze taak en opdracht om SAMEN het licht van God te laten schijnen in deze wereld!
We vormen SAMEN dat ene lichaam, waar Christus in wonen kan en door ons heen kan schijnen
en werken.

Hij is het die ons fundament is, onze hoeksteen. Hij is het die ons de kracht geeft om samen die
lasten te dragen.


Jezus kwam om te redden en te dragen!
Kom naar Mij toe, allen die vermoeid en belast zijn, en Ik zal u rust geven. Mattheüs 11:28 HSV
Jezus vraagt ons om ons kruis aan hem te geven, ons huis op Hem te bouwen! Laat Jezus
jouw last dragen!
De Heerschappij rust op Zijn schouders, niet op die van jou!

Door te geloven in de leugen dat we niet mogen klagen, onze lasten en zorgen voor onszelf moeten houden,
nemen we de taak op ons om alles zelf te dragen. En met dat we dat doen, proberen we weer de touwtjes zelf
in handen te nemen, zelf de regie te houden en zijn we geen haar beter dan Adam en Eva die het maar wat leuk
leek om net als God te zijn.

We moeten dus ophouden steeds weer te proberen om zelf alle (wereld)problemen te dragen.
Stoppen met ons zorgen te MAKEN en beginnen onze zorgen uit handen te geven.

Hij wil je last dragen zodat jij kunt doen waartoe je geroepen bent!


'Ik roep u er dan toe op, broeders, door de ontfermingen van God,
om uw lichamen aan God te wijden als een levend offer
heilig en voor God welbehaaglijk: dat is uw redelijke godsdienst. ' Romeinen 12:1








.